De reis ten einde

Hallo mensen die dit lezen en de afgelopen maanden mijn blog gevolgd hebben! Nu ik dit schrijf, zit ik al weer een ruime week lekker thuis in het rustige Gendt bij mijn ouders. Ik doe wat schoolwerk, speel een spelletje en doe het vooral rustig aan voordat ik eind Augustus aan mijn zelfstandige eindstage ga beginnen.

In de laatste twee weken van mijn periode in Paderborn heb ik het vooral heerlijk rustig aan gedaan. We zijn nog in Münster gaan stappen met een grote groep mensen, wat echt fantastisch was. De stad zelf hebben we ook nog een beetje ontdekt maar het nachtleven was toch echt het mooiste. Het weer was in deze dagen ook heerlijk en daarom hebben we besloten om 's morgens om 7 uur, toen we terugkwamen uit Münster, gelijk door te gaan naar het meer om daar te slapen en een frisse duik te nemen. Dat de zon goed fel was heb ik gemerkt, 's avonds kon je precies zien waar mijn zwembroek zat :P

De week erop stond vooral in het teken van afscheid nemen. De mensen die ik het afgelopen halfjaar om me heen had gingen één voor één terug naar het thuisland en dit was niet altijd even makkelijk. Aan het eind van de rit merk je eigenlijk pas hoe snel je je aan sommige mensen kunt hechten, vooral als je weet dat de kans erg klein is dat je ze weer terug gaat zien. Vooral afstanden als Rusland en Amerika zullen bestemmingen zijn waar ik niet supersnel heen zal gaan, maar de tijd zal het leren en ik sluit niks uit! Ik heb nu in ieder geval genoeg adresjes in de wereld waar ik heen kan gaan voor een tour in de betreffende stad of wellicht een slaapplaats :)

In de laatste week zijn er ook nog een aantal mensen langsgekomen wat toch een fijne afleiding was. De meeste mensen waren toen al weg en anders had ik vrij veel op mijn kamer gezeten. Het Libori-festival was ook bezig in de stad, wat vooral inhoudt dat er een hele straat vol attracties was en overal in de stad muziek te horen was gedurende de week. Ook van mijn huisgenoten heb ik afscheid genomen door lekker uit eten te gaan en cadeautjes te delen (ik heb een mooie oranje schoudertas gekregen, toepasselijk) en op de zaterdag was het dan toch echt zover. Een laatste foto, een laatste blik in en rondom het huis en toen was deze geweldige tijd (tot nu toe de beste van mijn leven) toch echt voorbij. De herinneringen blijven echter aanwezig!

Ik wil iedereen die me hier gevolgd heeft ook bedanken, ik vond het erg leuk om reacties te krijgen op de blogs! Nu kunnen jullie weer in het echt van me genieten :D

Tom